Koningsdag is pas geslaagd als het een aantal onmisbare ingrediënten bevat. Een brocante vaasje, lampje, glaasje, schilderijtje dat je in alle vroegte (of liever wat later) scoort en je Tussen Kunst en Kitch straks een leuk extraatje oplevert. Naar de HEMA oranje tompoucen halen. Je er misselijk aan eten terwijl je naar supersaaie salto makende turnsters uit Zwolle kijkt. Wetende dat hij ook moet kijken: onze jarige Willem Alexander. Luisteren naar vioolgekras of fluitgepiep van aanstormende muzikanten (verbazingwekkend hoeveel ze weten op te halen). Zwiepen na oranjebitter uit plastic bekertjes dat je anders nooit drinkt (is het wel verkrijgbaar buiten Koningsdag?).

Het D-woord floreert bij ellende en geluk

Maar mijn Koningsdag is pas echt geslaagd als Hij, onze Koning, het woord heeft uitgesproken. Het woord dat alle andere woorden overbodig maakt. En geen ruimte geeft voor speculaties van welke soort dan ook. Hij gebruikte het woord toen hij zijn ambt aanvaardde. Toen het volk zijn sympathie betuigde bij Máxima’s nierbekkenontsteking. Bij het mogen luisteren naar Parijzenaars die geraakt werden bij de recente aanslag. Toen zijn dochter(s) ‘als wolken’ ter wereld kwamen. Hij nam het D-woord in zijn koninklijke mond bij een bezoek aan Amerika en Canada; ‘twee heel bijzondere landen die een heel bijzondere rol speelden bij de bevrijding van Nederland en die veel mensen verloren hebben voor onze vrijheid’. Toen hij de ruimte roemde die zijn moeder hem gaf om zich op zijn taak voor te bereiden.

Hoor jij de 27e april het D-woord? Stuur me een bericht (of appje) zodat mijn Koningsdag echt kan beginnen! Want met zoveel sport en samenspel in Zwolle én zelfs zijn brekebeentje Alexia erbij, heeft hij alle reden Dankbaar te zijn.