Lichtelijke chaos mag maar vooral plezier in het kwadraat: het groepsinterview met schrijvers van allerlei pluimage voor het tweejaarlijks magazine van Libris: Vol!van boeken levert voor alle partijen feelgood op. Waarom? Omdat het uiteraard niet alleen fijn is om over je (nieuwe) boek te praten, maar dat vooral te doen met andere schrijvers met wie je iets gemeen hebt. Een ambitie, een specialiteit, een kookkunst of een bepaalde manier van kijken. Zoals in de editie november waarvoor ik een absurdist (Ronald Snijders), kunstkijker (Wieteke van Zeil), vogelaar (Jean-Pierre Geelen) en nerd (Daniël Verlaan) interviewde op anderhalve meter afstand in het industriële Amsterdam-Noord. Zij leren hun lezer op een bepaalde manier te zien wat je anders zomaar zou kunnen missen. Na het interview werd bovenstaande foto (met mij erbij) door fotograaf Merlijn Doomernik gemaakt.

Een rijk leven

Het (bege-)leiden van een groepsinterview is een spel van loslaten en de teugels strak aantrekken als het gesprek een heel andere kant dreigt op te gaan. Natuurlijk gebeurt het laatste, want hoe leuk is het ‘partners in crime’ te ontmoeten en een paar uur lang met elkaar te mogen praten over wat je het allerliefste doet? En elke keer steek ook ik weer iets op van het vlammetje dat ontstaat tussen de schrijvers. Boeken en verhalen produceren mag dan tijdrovend, bij tijd en wijle behoorlijk frustrerend en doorgaans geen vetpot zijn, het is een rijk leven om met taal te mogen spelen.

Eerdere groepsinterviews van mijn hand lezen? Je vindt enkele verhalen achter deze beelden:

Met Splinter en Sebastiaan Chabot, Peter Buurman en Judith Fanto

Met Özcan Akyol, Nina Polak, Marjolein van Heemstra en Peter Zantingh

Met Tosca Menten, Sanne Roosenboom, Tjerk Noordraven en Jozua Douglas